Drogi Rodzicu!
Na długo przed planowanym zapisaniem dziecka do przedszkola prowadź systematyczne i konsekwentne działania, które pomogą Twojemu dziecku, jak również i Tobie, w miarę szybko przystosować się do nowego środowiska:
- Rozmawiaj z dzieckiem o przedszkolu.
- Pokaż mu otoczenie i budynek przedszkola.
- Organizuj spotkania w gronie znajomych, by dziecko miało okazję do zabawy w większym gronie rówieśników.
- Nie wyręczaj dziecka, pozwól, by się usamodzielniało i nabywało umiejętności samoobsługowe.
Kiedy dziecko już rozpoczęło edukację przedszkolną, pamiętaj o poniższych regułach, ponieważ ułatwią one poranne rozstania i pozwolą na lepszą adaptację dziecka do przedszkola:
- Każdego dnia zachwalaj przedszkole i odpowiadaj na dziecięce pytania – zawsze zgodnie z prawdą.
- Pozostaw dziecku przy rozstaniu jakiś przedmiot należący do Ciebie, żeby maluch go „popilnował”.
- Dokładnie określ dziecku godzinę przyprowadzania i odbierania z przedszkola.
- W początkowym okresie, gdy dziecko źle znosi rozstania, odbieraj je nieco wcześniej, np. o godzinie 13.00, umawiając się z nauczycielką.
- Nie omawiaj przy dziecku jego zachowań negatywnych bądź zawstydzających.
- Zawsze i w każdej sytuacji zapewniaj dziecko o swojej miłości, by wiedziało, że na miłość rodzicielską może liczyć zawsze, także wówczas, gdy rodzice znikają z zasięgu jego wzroku.
- Pamiętaj, że dzieci płaczą, bo nie potrafią w inny sposób rozładować nagromadzonych emocji zarówno pozytywnych, jak i negatywnych – taki płacz działa jak oczyszczenie i orzeźwienie. Malec zaraz po tym, gdy zamykasz drzwi przedszkola, najczęściej po kilku minutach, oswaja się z otoczeniem i zaczyna zabawę. Daj mu zatem czas na przyzwyczajenie i oswojenie się z nową rzeczywistością.
- Nie należy pozostawać na jakiś czas w sali przedszkolnej, gdyż to tylko przedłuża moment rozstania i adaptacji dziecka do przedszkola.
- Najlepsze efekty w prawidłowej adaptacji dziecka do środowiska przedszkolnego przynosi ścisła i systematyczna współpraca przedszkola z rodziną.
Czy wiesz, Rodzicu, co Twój trzylatek już potrafi?
- Wie już wiele, rozumie, pamięta, lecz trudno mu skupić uwagę na dłużej, zwłaszcza na jednym temacie.
- Większość informacji przyjmuje bezkrytycznie i dosłownie, a fantazje, bajki nie mają wyraźnie zarysowanych granic.
- Posiada dużą potrzebę poznawania otaczającego świata, dlatego łatwo obudzić w nim zainteresowanie przedszkolem.
- Jego wiedza jest jeszcze skromna, dlatego uzupełnia ją swoją fantazją i skojarzeniami.
- Dopiero zaczyna przyswajać pojęcia czasu, przestrzeni i podstawowe pojęcia matematyczne.
- Chętnie powtarza, co usłyszał, lub snuje swoje opowieści, ponieważ intensywnie rozwija się jego mowa.
- Lubi książeczki edukacyjne, które wzbogacają jego język, wiedzę i wrażliwość.
- Jego zachowaniem rządzą emocje i impulsy.
- Początek edukacji przedszkolnej może być silnym przeżyciem, dlatego trzylatek może zacząć budzić się w nocy, może być bardziej rozdrażniony i płaczliwy.
- Przedszkole ma prawo budzić emocje, takie jak lęk, sprzeciw oraz płacz na starcie.
- Warto pytać nauczyciela o samopoczucie dziecka w przedszkolu oraz o to, co pomaga mu się odprężać, a co budzi napięcie.
- Trzylatek wyraża już chęć kontaktów z innymi rówieśnikami, jednak na razie bawi się obok innych dzieci. Wspólne, krótkie zabawy kończą się często konfliktem.
- Trudne relacje z innymi dziećmi są istotne w rozwoju trzylatka, uczą norm grupowych, kompromisu oraz dbania o swoje prawa.
- Trzylatek jest bardzo ufny, co może łączyć się z zagrożeniem.
- Potrzebuje czasu i aktywnej pomocy ze strony dorosłych, by oswoić się z towarzystwem i opiekunem w przedszkolu.
- Zabawa to podstawowa aktywność trzylatka.
- Odpowiednie dla trzylatka są proste zabawki manualne, tematyczne i rozwijające myślenie – ważne, by były bezpieczne.
- Trzylatek do zabawy może wykorzystać zwykłe przedmioty codziennego użytku czy dary natury, które pobudzają wyobraźnię i wrażliwość.
- Najatrakcyjniejsze są zabawki, którymi bawią się inne dzieci, co często jest źródłem konfliktów, ale i okazją do nauki ich pokojowego rozwiązywania.
- Trzylatek ma swój własny, typowy dla siebie poziom energii i zapotrzebowania na ruch, który zmienia się z wiekiem.
- Swobodnie wykonuje już takie ćwiczenia jak: skakanie na jednej nodze, chodzenie na czworakach, wspinanie się, bieganie, wieszanie się na rękach.
- U trzylatka wzrasta koordynacja wzrokowo-ruchowa, a ręce dziecka stają się coraz bardziej sprawne.
